Mijn vaders handen zijn niet mooi
toch zou ik ze niet willen veranderen.
Die kromme vingers horen bij hem.
Ik ken deze handen als geen ander.

Was ik verdrietig dan troostte hij,
maar was ik stout kon hij straffen.
Toen ik ouder werd veranderde dat.
Hij had wat met mij te schaffen.

Ik houd van hem als mijn vader.
Koester hem in zijn ouderdom.
Ik probeer zuinig op hem te zijn.
Het kan nu nog, daarom!!

Samen gaan we nu op pad
en wat ik in ons contact mis,
hoop ik dat, aan het eind van de dag,
alles weer als vanouds is.

(Na vervelend incident n.a.v 2e huwelijk van haar vader).