Protest van boeren, burgers en buitenlui

Van sommigen is het protest te fel,
maar we begrijpen de boeren echt wel.
Ze mogen van hun ongerustheid getuigen:
verstandige toekomstplannen vallen in duigen.

Wie zal hun bezorgdheid niet delen?
Met Gods natuur valt niet te spelen,
echter evenmin met kostwinning.
Té erg: plannen tot onteigening.

Wie brengt besturen in herinnering
dat héél ons land wordt aangetast
als 't “beleid” wordt aangepast?

20, 30 jaren zaten ze te slapen
inzake wijze natuurbescherming,
staakten onder andere financiering
voor grote kuddes grazende schapen.

Beekjes moesten in rechte lijnen lopen;
waarom dat beter was wisten ze te verkopen.
Ze grepen alweer in: het was Góds Schepping!

Gods weer verandert, door toedoen van de mens.
Nu is water vásthouden ineens de hartenwens.
Komt de regen als orkaan en met een plens
vindt men dát weer wéér geen zegening!

Binnen de grenzen van bebouwde kommen
staan panden leeg, liggen terreinen braak,
maar wat kan ze dat schelen, bommen?
Dáár gaat het om geld, een dure zaak,
want sommigen "verdienen" tonnen
aan verlenen van één vergunning.

Wij willen bouwen in het Groene Hart,
waar vliegtuigen, met landing en start,
rust verstoren, schone lucht vervuilen,
omwonenden zó stressen dat ze huilen.

Moet ondertussen ons voedsel van nóg verder komen?
Mogen we niet van landbouwdieren in het véld dromen?
Vanuit de stikstofcrisis komen er heel wat meer crises aan:
ons gewoon burger- en boerenverstand geeft dat te verstaan.

Het betreft een complexe, samenhangende problematiek
en als we niet sámen alles tezamen aan gaan pakken,
dan wordt ons hele Nederland in en in en doodziek.

Op ingeslagen onzalige wegen keert men niet makkelijk om
weten we al te goed door de invullingen van ons christendom.

Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. (Spreekwoord)
Beter dat men keert weerom, als dat men loop' verkeert en crom. (Oud-Nederlandsch)
Better yntiids tobek gien als kwealk foartgean. (Fries, Frysk)