Ik zie je, oud en zilvergrijs.
Ik ben bij je op bezoek.
Je zit altijd in diezelfde stoel.
Ik zie en hoor je moeizaam opstaan.
Ik ben bij je op bezoek.
Ik ervaar jouw stille vrede.
Ik zie en hoor je moeizaam opstaan,
voel je leeftijd met je mee.
Ik ervaar jouw stille vrede.
Ik ben graag bij je op bezoek,
voel je leeftijd met je mee,
ontroerd door beider stil verdriet.
Ik ben graag bij je op bezoek.
Ik word net zo vredig stil als jij,
ontroerd door beider stil verdriet,
wetend van je aanstaand overlijden.
Ik word net zo vredig stil als jij.
Je zit altijd in dezelfde stoel,
wetend van je aanstaand overlijden.
Ik zie je, oud en zilvergrijs.
Vanuit herinnering aan mijn oudtante Coba, vanaf mijn kleuterjaren tot ze overleed (toen was ik 10 jaar). Sindsdien ervoer ik bij vele ouderen hetzelfde als over haar beschreven.
{jcomments on}
{jcomments on}