Hier staat je moeder.
Je kwam op met de zon net zoals de bloemen opengaan in de vroege morgen.
Je zwerfde eenzaam door ons land.
Zoon van mijn leven
Ik hou zoveel van je.
Mijn liefde is zo diep
Hier zijn geen woorden voor.
Ik wil je dicht bij mij hebben,
Maar dat kan nu niet meer.
Gods wegen zijn vreemd.
Mensen veranderen.
Zoon van mijn leven.
Zoon van de wereld
Ik was je moeder.
Nu zie ik een vreemde vastgeketend.
Van mij afgenomen.
Hier op de heuvel die schedelplaats wordt genoemd.
Omringd door misdadigers.
Welke woorden blijven over
als het daglicht langzaam verdwijnt?
Waar is het kind aan wie ik leven gaf?
Welke woorden blijven over?
Waar is het kind aan wie ik leven gaf?
Zoon van de wereld.
Zoon van mijn hart.