van het verlaten strand
Ik loop door de massa
van verlaten blikken,
papier en stokken
Ruikend het zeewier,
proevend het zout
in mijn zilte gezicht
Mijn onzichtbare tranen,
vermengen zich met
het water, de zee
Ik laat het gaan
en in stille mijmering
beleef ik de kleuren
voorbij de einder
van de horizon
Ook ik neem afscheid
Mijn herfst is begonnen
Mijn zomer voorbij
De zon houdt zich schuil
De golven laten hun
schuim op de oever
Vermengen mijn tranen
Met de rouw en de pijn
Zo loop ik verlaten
Bid mijn gedachten,
tot over de duinen
De wind voert ze mee
naar de hemel
In de ruimte gevormd
tot herinnering, vragen
in een brief aan mijn God