Angst, je bent die enige die echt van me houdt!
Je bent altijd bij me, zoveel dat het me benauwt
Ik kan niet vrij zijn, je laat me niet gaan.
Waar ik ook ben of wat ik ook doe je blijft er steeds tussen staan.
Je bent zo'n klein woordje maar doet o, zo veel!
Het zit zo diep van binnen dat mijn hart klopt in mijn keel.
Het maakt me onzeker en doet me veel verdriet
En het is moeilijk omdat niemand het aan me ziet.
Door jou ben ik het liefst alleen dan voel ik me vertrouwd
Maar ik zou het zo graag anders willen, dat ik voel dat er iemand is die echt van mij houdt
Het gevoel van onbegrip en eenzaamheid, het is zo groot en doet zo'n pijn.
Steeds denk je dat je vrienden hebt, maar de meesten zijn schijn.
Ik vlucht voor je weg maar je haalt me steeds weer in.
Waardoor ik ga denken: wat heeft het nog voor zin!
's Nachts lig ik van je wakker, zelfs dan vind je me weer
Je maakt me zo moe en soms kan ik niet meer
Mijn leven voelt zo zinloos,
En dat maakt me erg boos.
Ontzettend sterk ben je maar ik wil zo graag rust
En niet steeds jou als kaper op de kust.
Zo graag wil ik een leven zonder jou erbij.
Die gedachte maakt me vrolijk en vrij.
Ik blijf tegen je strijden hoelang het ook duurt.
En bid en hoop dat God je een keer van me wegstuurt
Maar ik ben zo beschadigd door de mensen in mijn leven.
Dat het me zwaar valt mezelf steeds opnieuw te moeten geven.
Geen stukje vertrouwen blijft er bestaan
Zolang jij aan mijn zijde mee blijft gaan!
* Ik heb een moeilijke periode in mijn leven meegemaakt, maar nu gaat het goed met mij!
