Dapper, sterk, een echte hoeder
voor alles wat haar dierbaar is,
een stille traan snel weggewist,
zij gaat door, want ze is moeder.

Haar werk wordt zo vaak niet gezien
‘t is vanzelfsprekend, alle dagen.
Liefdevol en zonder vragen
terwijl ze zo veel lof verdient.

Haar loon bestaat uit lieve woorden,
een kusje, voor het slapengaan
als de dag weer is gedaan,
de verhalen, die ze hoorde

over vreugde en verdrietjes:
“Mama, weet je…”, en zo meer,
een boekje lezen, nog een keer!
Een vaasje vol vergeetmenietjes.

En als ze uitgevlogen zijn
blijft ze bidden, legt haar zorgen
neer bij God: “Wees met ze, morgen
behoed ze Heer, voor zorg en pijn…”

Laten wij die moeders eren,
de mama’s die zo heel bescheiden
zich zo vol liefde aan ons wijden:
Zegen de moeders, lieve Heer!