Vroeger had ik de controle
over alles wat ik deed
Maakte ik mij geen enkele zorgen
ja, mijn leventje was compleet
 
Een baan van 40 uren
een lieve vrouw en kinderen
Het zonnetje scheen elke dag
niets kon mijn geluk verhinderen
 
Hoe heb ik mij zo kunnen vergissen
’t Leven kreeg een ommekeer
Ik had teveel op mijn bord genomen
ik kon niet verder, ik kon gewoon niet meer
 
Hoe harder ik probeerde
hoe slechter het met mij ging
Ik gleed verder naar beneden
het leven had voor mij geen enkele zin
 
Ik probeerde strohalmen te grijpen
maar verloor telkens de grip
’t Leek wel of de bodem was verdwenen
wie had voor mijn situatie nog begrip
 
Maandenlang in het ongewisse
maandenlang een tranendal
Alles om mij heen was grauw geworden
mijn leven was in een vrije val
 
Ook mijn relatie met God de Vader
leek bijna niet meer te bestaan
Ik had geen enkel richtinggevoel
en wist niet meer waar ik heen moest gaan
 
Duister waren al die dagen
‘k Zag geen enkel sprankeltje hoop
Hoe had het toch zover kunnen komen
mijn leven lag finaal in de knoop
 
Toch bleven mijn vrouw en ik samen bidden
we legden ons leven voor aan de Heer
In Zijn handen legden we ons lot
toen kreeg mijn leven een ommekeer
 
De dagen werden weer helderder
de zon begon weer te schijnen
Na tal van weken duisternis
zag ik de donkere wolken verdwijnen
 
Dankbaar ben ik U God mijn Vader
die mij nooit losgelaten heeft
Ook al was mijn pad vaak duister
dank U Vader dat ik leef