Bewolkte, pikdonkere nacht,
ineens helder, zo onverwacht.
Donkere grond, donkere daken,
die in steeds witter kleed geraken,
weerkaatsen allerlei soorten van licht:
hemelstralen én door mensen ontstoken.

Nachtvorst, velden wit door rijp na mist.
Kruiend ijs op bevroren waterstromen.
Toch weer sneeuwklokjes; ze komen,
wonderlijk vroeg in sommige jaren,
met hernieuwde kracht uit aarde,
vanonder sneeuwtapijt boven,
omdat ze voorjaar beloven.

Hoe donker en zwart ook dat enge spook
angst, moeite, verdriet, eenzaamheid,
door zorgen, ziekte, dodelijke pijn:

door God gegeven Licht
maakt dat het altijd,
tot in eeuwigheid,
als lente zal zijn.

03.04.2019