Pak mijn hand, laat me je leiden
door het mistig labyrint.
Tot het licht je zal bevrijden
door het wonder van een kind.
Het symbool van licht en vrede,
waardoor duisternis verdwijnt.
Een verhaal uit het verleden
van een licht dat eeuwig schijnt

Pak mijn hand, laat me je leiden,
want soms is het einddoel ver.
Is ’t een lange weg voor beiden
tot het uitkomt bij een ster.
’t Is een weg vol hindernissen
met een zware levenslast,
maar het doel is niet te missen
en ik houd je stevig vast.

Pak mijn hand, laat me je leiden
naar het nieuwe vergezicht.
Waar je nooit meer wordt gescheiden
van dat wonderlijke licht.
Troostend zijn de kerstverhalen
of je ‘t wel of niet gelooft,
van de ster die staat te stralen,
van een licht dat nooit meer dooft.

geschreven op de melodie van 'the rose'