is het een literaire constructie,
vergeten winterzonnewende
of verzonnen vrijheidsbeeld
dat nooit zijn weerga kende
is het een opofferingsritueel
om eigen zonden af te remmen,
vuren en lichten te ontsteken
en goden gunstig stemmen
maakt het uit op welk tijdstip
een verlossing is geboren
willen we ons laten vinden en
geloven dat we zijn verloren
mag een door God beloofde zoon
de vervulling zijn van heilig vuur en licht
komt de ander in ware liefde dichterbij
door een bovennatuurlijk gezicht
geen traditionalisme als norm
waar verplichtingen de vrijheid belagen
maar uniek in mogelijkheid en zingeving
is er nog steeds in de mensen een welbehagen