In een moment van overpeinzen
vraag ik me af waarom het zo is
dat we kritisch zijn naar een ander
doch bij onszelf volmaaktheid veinzen.

Waarom lijkt die splinter bij hem zo groot,
terwijl wij de balk in ons oog niet zien.
O, ja we zien er wel een vlekje,
maar dat bedekken we heel devoot.

Wat hebben we nog veel te leren
als we naar Jezus’ voorbeeld kijken.
Eerlijk, oprecht, vol van kennis
en dagelijks met zijn Vader verkeren.

Hij wist dat Hij op het rechte pad was,
maar had geduld met zijn medemens.
Liet hem de ruimte zichzelf te zijn.
Corrigeerde met liefde waar nodig was.

Och konden wij onszelf eens bekijken
door de ogen van hen waar we mee omgaan.
Misschien zullen we hen dan begrijpen en
zodoende meer op Jezus gaan lijken.

We leven in een egocentrische tijd.
Alles is op ons welbevinden gericht.
Jezus kwam juist om te dienen
bestreed machtswellust, haat en nijd.

Samen zullen we verder gaan
Zij aan zij zoals wordt verwacht.
Met Jezus als onze Leidsman
kunnen we alle problemen aan.