Herinneringen zijn als gouden munten,
Met liefde en geduld gespaard.
Verzameld in de kluis van mijn geheugen
En daar met zorg door mij bewaard.
En is een dag soms zwaar en moeilijk
Dan put ik uit die gouden schat
Denk ik aan al die goede jaren
Die ik samen met mijn liefste had.
Hoe wij samen de handen vouwden
Baden om wat licht en kracht.
En hoe het samen Bijbel lezen
Ons dichter bij God en bij elkander bracht.
Onze handen die elkander vonden
In de stilte van de nacht,
Elkaar begrepen zonder woorden
Door liefde omgeven, warm en zacht.
Een probleem, samen overwonnen,
Een groot verdriet samen gedeeld.
Dan was de wond door ’t leven ons geslagen
Al voor de grootste helft geheeld.
Ik denk aan zonneschijn en regen
Maar de zon herinner ik mij het meest
Hoe droefheid ons vaak werd tot zegen
Ja, het leven is heel goed geweest.
Herinneringen zijn als gouden munten
Ik voel mij rijk met deze schat
En als ik terug kijk op mijn leven
Ben ik God dankbaar voor alles wat ik had.