Scheidslijnen en grenzen,
rivieren en verbindingswegen,
tussen landen, dorpen, steden, mensen.
Beuningen en Nijmegen aan de mooie Waal,
scheidslijn daartussen: het Maas-Waalkanaal.
 
Van Heemstraweg, groen lint,
Waal, in vele grijstinten, verbindt
Beuningen en haar drie kerkdorpen,
al zijn de bewoners nog zo verschillend.
Er wonen mensen met zilvergrijze haren,
jeugd ook met een hart, nog jong en groen.

Naar gewoonte en gebruik in Nederland
geven we elkaar de rechterhand
bij ontmoeting en begroeting
waardoor verschillen er
niet meer toe doen.
 
Eenheid in verscheidenheid,
cirkel van mensen om ons heen.
Wij komen op tegen eenzaamheid,
laten zowat niemand ooit echt alleen.

Mensen hebben grenzen nodig:
vele ervan blijken overbodig.
 
Wat scheidslijnen kunnen lijken
kunnen we als verbindingen bekijken.
 
Toen corona ons er nog niet toe bewoog elkaar in létterlijke zin de hand niet meer te reiken, maar handreikingen - zeker in de eerste golf - meer dan daarvoor tot het nieuwe normaal gingen behoren.