Worstelend door woeste branding
kies ik ruimte naar wijde zee
trotserend golven en deining
soms wind tegen, dan weer mee.
Niet steeds vaart mijn schip zonder schade
maar krijgt in tegenwind dikwijls averij
meert op tijd aan, aan veilige kade
mijn navigator is steeds aan mijn zij.
Hoe verder ik de horizon nader
bereik ik rustig water, kom ik aan land
en in de verte wenkt mijn Vader
noodt mij te rusten in Zijn hand.