Hij heeft mij lief
ja, ik ben zelfs Zijn bruid;
ik ben Hem niet waardig
maar dat maakt Hem niets uit.
Ik kan het nog steeds niet geloven
maar Hij schreef mij een liefdesbrief;
Zijn zorg voor mij gaat mijn verstand te boven
als Hij stilletjes fluistert: "Ik heb je lief."
Ik ben ontroerd, weet me geen raad
maar Hij raadt mijn gedachten;
Hij zegt: "Vertrouw Me, rust maar uit,
van alle verdriet, je bent aan het eind van je krachten.
Ik had Hem zo vaak teleurgesteld
ja, soms tegengewerkt met voorbedachten rade;
maar Zijn trouw was groter dan de mijne
ik gaf me over in Zijn armen van liefde en genade.
Hij laat me daar rusten van alle pijn
die ik soms wel, soms niet, door eigen schuld heb ondergaan;
urenlang hield Hij me stil en teder vast.
Toen kon ik, genezen, geheeld, het leven weer aan.
Atie Bernet
3 juni 2006