Waal, stille of wilde stroom

Mooie Waal,

een eerste Batavier

voer vóór onze jaartelling op je rivier.

Op jouw stuwwallen hielden Romeinen

hun vermeende vijanden in het vizier:

zonder jou was Nijmegen nooit ontstaan.

Jouw oevers zijn ver van elkaar vandaan,

je waterpeil is dan weer laag, dan weer hoog,

schepen bekijken is een lust voor het oog,
je voert loodzware vrachten met je mee,

geheimen en mensenlevens

spoel je naar zee.

Waal, je hebt zoveel te vertellen:

over geschiedenis van dorpen en steden,

over de vele bruggen die je overspannen,

plekken, nog steeds haast nooit betreden;

over je kibben, oevers, plassen, moerassen,

bomen, struiken, planten, bloemen, grassen,

talloze beestjes die in je waterpoelen woelen,

vissen, overige dieren en het loslopend vee;

over royale zandwinning en vruchtbare klei,

je weg naar en uitmonden in de Noordzee.

Een eindeloos,

adembenemend mooi verhaal,

die rijkdom van onze rivier de Waal.

De Middellandse Zee, alom bezongen,

want zo wijds, warm, wonderlijk blauw:

jij mag dan wel vijftig tinten grijs tonen,

Waal, menigeen houdt zoveel van jou.

Ga als het maar enigszins kan

naar pontje, strandje, brug of dijk,

luister naar het geklots van golven

van de rivier: wees stil, ruik en kijk!

Denk dan: als 'n stroom is het leven:

als die kabbelt zal het je vrede geven;

woest, wild, ongetemd in onstuimige vloed,

rest ons mensen dat je op God vertrouwen moet.

God biedt zoveel lessen in ons rivierenland,
die niet meer worden geleerd in een Nederland
waarin steeds minder plaats is voor geloof of religie.
Alle kennis en kunde kunnen het tij gewis niet keren,
geloof in maakbaarheid van het leven is een utopie,
schoonheid en verwoesting gaan hand in hand.
Technologie ging boven theologie prevaleren:
Gods Woord echter leert om Hem
in álle omstandigheden te eren.

Ps. 24:1,2 | 1 Thes. 5:16-18

 3 september 2015, op 17.07.'21 aangepast, vanwege de watervloeden van afgelopen dagen