zo klein, zo onbeduidend vliegt een musje door de tuin
zoekend naar een graantje,
schuilend voor de wind
dan zittend op een takje
bekeken door mijn kind.....
verwonderd door zijn eenvoud en zijn vrolijke natuur
kijkt mijn kleine meisje
stil haar oogjes uit
genietend op de klanken
van 't zuivere gefluit...
oh mocht men als die kleine weer Gods weelde kunnen zien
rustend in Zijn liefde,
levend vrij en blij
zorg'loos als de vogels
want meerder nog, zijn wij