Zoals een vogel door de tijden vliegt
en zich laat drijven op de avondwind,
in rust zich op de groene takken wiegt
een schuilplaats na gedane arbeid vindt,
zich vogelvrij beweegt in zijn bestaan,
klapwiekend in het luchtruim zonder zorgen,
die, waar de nieuwe dagen opengaan
zijn tjilpend lied laat horen in de morgen,
laat mij zo leven door de tijden heen,
uw vleugels veilig onder mijn bestaan,
dan ben ik in mijn zorgen nooit alleen,
gerust vlieg ik dan op de toekomst aan,
ik tel uw zegeningen één voor één
en zal mijn vlucht in vol vertrouwen gaan.
