Op een mooie vakantiedag
toen ik een klaterend riviertje zag,
dacht ik heel even,
in welke bedding stroomt mijn leven?
Even tijd om te delen,
om het verbrokene te helen,
genieten van Gods goede gaven,
aanmeren in een veilige haven.
Even mag tijd verspillen,
rusten van geschillen,
je lijf en leden strekken,
en geen nota’s hoeven checken.
Bij het genieten van de goede dingen,
doet mijn hart van vreugde zingen,
bij het zien van Gods mooie natuur,
in een heel andere receptuur.