R

Rob van Vlijmen

Vlijmen, Rob van
Nijverdal
Even kennismaken…

Wat ik schrijf, de onderwerpen, mijn passie en mijn hele manier van schrijven zijn niet los te maken van de persoon die ik ben. Een mens wordt in het leven gevormd en wat er vervolgens uitkomt is daar een product van. Zo ook bij mij…

Mijn naam is Rob van Vlijmen, ik ben getrouwd met Monique (als je wilt weten wie dat is, kijk dan even in mijn boek “Vlakbij de Horizon”, blz. 3). Samen hebben wij 6 kinderen en al 3 kleinkinderen waar we bijzonder blij mee zijn. We zijn een gelukkig stel en weten ons op vele verschillende manieren rijk gezegend.
Als ik hier zou stoppen dan zou er niet veel reden zijn om een boek als “Vlakbij de Horizon” te schrijven. Maar er is meer, zoveel meer om te vertellen. Hier volgt een samenvatting.

Op jonge leeftijd ben ik al tot geloof gekomen en wist ik zeker dat ik voor de rest van mijn leven bij God wilde horen. Toch is dat niet helemaal zo gelopen. Op gegeven moment ben ik naar Australië geëmigreerd en daar aan het werk gegaan. Ik ben snel opgeklommen in het bedrijfsleven, totdat ik een succesvolle jonge manager was geworden. Ik verdiende bakken met geld en kon een mooi huis, mooie auto en allerlei luxe artikelen kopen. Mijn toekomst leek te bestaan uit bergen met goud.
Naarmate ik die jaren verder opklom in het bedrijfsleven, sloop ook de gedachte bij mij binnen dat ik mijzelf goed kon redden, dat ik God niet nodig had. Ik las de Bijbel niet meer zo geregeld en had geen tijd meer om te bidden. Op zondag naar een kerk gaan vond ik zonde van mijn tijd, en tijd was er al zo weinig. Mijn relatie met God was verbroken…

Dat ging jaren goed, totdat we besloten om terug te gaan naar Nederland. Hier aangekomen ben ik ook weer aan het werk gegaan, maar in een veel “mindere” functie. Het was een baan waar ik met mensen werkte die veel tegenslagen in hun leven hadden gehad. Dat ging een aantal jaren goed, totdat….

Ja, totdat ik zelf forse tegenslagen kreeg. Ik werd chronisch ziek, kreeg een agressieve reumatische aandoening en belandde al snel in een rolstoel. Dat was even slikken voor iemand die God had losgelaten en dacht Hem niet meer nodig te hebben! Hoewel ik alles op alles heb gezet om mijn baan te behouden, bleek dit onmogelijk. Ik kwam in de WAO. Natuurlijk kwam hiermee heel mijn leven op de kop te staan, het was het begin van een aaneenschakeling van moeite en pijnlijke dingen. De gouden bergen uit Australië waren nog slechts bergen met as, mijn leven was gebroken.

“In de oorlog zitten de kerken vol”. Ken je dat gezegde? Het klopt in elk geval helemaal. Zodra de mens in nood komt, gaat hij op zoek naar hulp. Veel mensen komen dan in een kerk terecht. Helaas vindt lang niet iedereen die in een kerk terecht komt, daarmee ook God… Maar voor mij was dat anders, ik wist vanuit mijn jeugd waar ik mijn steun en hulp moest zoeken. Zo ging ik met heel mijn gebroken leven terug naar God. Net zoals het verhaal van de verloren zoon (uit Lukas 15:11-32). God had alle recht om mij niet te helpen, om tegen mij te zeggen: “wie ben jij, Ik ken jou niet”. Maar in plaats daarvan heeft God mij liefdevol omarmt en weer bevestigd als Zijn kind. Ik kreeg Zijn vrede en liefde weer terug in mijn leven. Mijn zonden en al mijn eigen-wijsheid werden mij vergeven, ik werd vrij door het offer van Jezus Christus die in mijn plaats aan het kruis is gestorven.

Daarmee was ik nog niet genezen, mijn lichaam werd niet hersteld en mijn oude situatie van rijkdom kwam (achteraf gelukkig) niet terug. Ik was blij en dankbaar dat ik Gods vrede en liefde weer had teruggekregen en dankbaar dat ik nu weer de zekerheid had over mijn toekomst in de eeuwigheid, straks “Achter de Horizon”. Maar het heeft lang geduurd voordat ik helemaal kon accepteren dat ik niet meer gezond zou zijn. Ik begreep daar de logica niet van en vond dat God mij maar moest genezen. God zag dat anders…

Nu, vele jaren verder in mijn leven, kan ik volmondig zeggen dat ik blij ben met alle dingen die God in mijn leven heeft gedaan. Zelfs met het feit dat Hij mij toen niet heeft genezen. Zonder hier al te diep op in te gaan, kan ik je verzekeren dat Hij alles heeft laten meewerken ten goede en dat ik juist door mijn ziekte een rijk mens ben geworden. Niet de rijkdom van vroeger, de bergen met goud, maar een innerlijke rijkdom door de geestelijke zegeningen die God mij heeft gegeven…..

Als manager dacht ik veel te weten en mijzelf goed te kunnen redden. Als christen weet ik nu dat Gods wijsheid veel belangrijker en groter is en dat juist mijn afhankelijkheid van God mij een rijk mens heeft gemaakt. Hij heeft mijn gebroken leven genomen en er iets moois van gemaakt, daar ben ik God eeuwig dankbaar voor...!

Sinds dat moment waarop ik terugkwam bij God is er al weer heel wat gebeurt, heb ik heel wat meegemaakt. Ik ben over veel bergtoppen heengegaan en heb in evenveel dalen gezeten. Ik ben nog steeds chronisch ziek en heb vele beperkingen (ook al zit ik niet meer in een rolstoel), maar geestelijk ben ik een rijk mens. Met het voortschrijden van de tijd word ik mij meer bewust van mijn eigen beperkingen en daarmee ook van de grootheid van God. Wat is de mens…?

Lange tijd ben ik in mijn plaatselijke gemeente (kerk) actief geweest. Ik heb heel veel jaren het wekelijkse krantje gemaakt en heb daar veel ervaring mee mogen opdoen met het schrijven van gedichten, overdenkingen en verhalen. Ook heb ik lange tijd gewerkt in de leiding van een gemeente en heb ik mij beziggehouden met ondersteuning van anderen (sommigen noemen dat “pastoraat”, maar het is gewoon “christen zijn”).

Nu geniet ik samen met Monique van een fantastisch leven. We genieten ervan om onze kinderen en kleinkinderen om ons heen te hebben, we vinden het heerlijk als we in alle eenvoud iemand ergens mee kunnen helpen en we kunnen intens genieten van de schoonheid van Gods Schepping om ons heen.
Wij wonen in het oosten van Holland bij een mooi natuurgebied waar we ‘s avonds of op een vrije dag zomaar even een wandeling over kunnen maken. Wat een rijkdom!

Je merkt misschien wel dat ik geen grote, wereldveranderende dingen opnoem waar we ons nu mee bezighouden. Dat kan in de eerste plaats niet meer vanwege mijn gezondheid. Maar het hoeft ook niet meer, omdat wij allebei die intense vrede en liefde van God kennen. Zijn liefde en genade is voor ons genoeg!

Hiermee hoop ik je een klein beetje inzicht te hebben gegeven over “wie ik ben” en “wat ik doe”. Wil je meer weten? Schroom dan niet om het mij te vragen, ook als je vragen hebt naar aanleiding van mijn “even kennismaken”.
Regelmatig zal op mijnwebsite, pagina “Overige Stukjes” een nieuwe overdenking komen te staan. Dat gaat vaak over dingen die ik heb meegemaakt en heb geleerd. Meestal met een heel persoonlijk tintje, dus goed om mij beter te leren kennen… Ik hoop je dan ook te mogen begroeten als een regelmatige lezer.

Tenslotte wens ik jou met heel mijn hart de genade, liefde en vrede van God toe. Want dat is en blijft het allerbelangrijkste in ons leven!

Website met info: www.schrijver-dichter.nl