twee vleugels wieken
over het eindeloze water
een oude man staat
in het venster en speurt
de hemel af naar later 

vertrouwend op een woord
wacht hij dag in, dag uit
na een goede week hoort hij
geritsel, het bekende geluid 

hij tuurt uit het binnenste
door de opening van het dak
en daar verschijnt de duif
met in zijn snavel een olijftak 

zijn hart stroomt over
van diepe dankbaarheid
hij heft de vogel omhoog
als teken van een nieuwe tijd 

---****-----**** 

twee vleugels wieken
boven stromend water
een jonge man staat
op en kijkt naar de ander
hij ziet de hemel en later 

vertrouwend op een woord
trok hij door de woestijn
na een poos weet hij dat
hij een voorbode mag zijn 

hij verkondigt vernieuwing
en na de doop van de Heer
daalt rustig en kalm de duif
op natte schouders neer 

een stem die galmt van omhoog
vol krachtige majesteit:
‘dit is Mijn Geliefde Zoon’
het begin van een nieuwe tijd