de mooie grote bonte specht,
't klonk zo vrolijk tussen de blaadjes,
z'n lachje leek zo echt!
Hij roffelde voordurend op de stammen,
'k zag hem in zijn verenpracht,
rood met wit en zwarte kleuren,
misschien dat hij daarom zo vrolijk lacht!
Nee, ik weet wel waarom hij roffelt
op de stammen in het bos,
vele verscholen beestjes komen
op het tikken plotseling los!
Daarom was hij zo aan 't lachen,
zijn tactiek was uitgedacht,
lekker kon hij ervan smullen
en dát is de reden waarom hij lacht!