H

Hester Heemskerk

Heemskerk, Hester
ArtikelCategorieAangemaakt
Een stukjeBezinning06/08/2010 11:55:24
Ik zoekBezinning05/26/2010 13:37:58
Oproep van GodDankbaarheid05/22/2010 14:28:09
PappaVerdriet05/21/2010 01:00:00
Het visioenBezinning05/20/2010 14:00:16
De putTroost & Bemoediging05/20/2010 13:55:23
Mijn autobiografie

Ik zag op 26 juli 1984 het levenslicht. Nou ja, levenslicht? Het is maar net hoe je dat woord opvat, want met mijn fysieke ogen zie ik al vanaf mijn geboorte helemaal niets.
Mijn ouders ontdekten dit toen ik – na twee weken op deze aardbol – nog steeds niet om me heen keek. Een bezoek aan de oogarts bevestigde hun vermoeden. Er werd een aangeboren oogafwijking geconstateerd, die niet behandelbaar bleek.
Na een gewone peuter- en kleuterschool, moest ik toch echt naar het speciaal onderwijs, om o.a. braille te leren lezen. Al snel bleek ik in taal beter te zijn dan in rekenen. Aan dat laatste vak had ik dan ook een broertje dood. Voor mij stond als een paal boven water dat ik boekenschrijfster wilde worden.
Ik heb tot mijn achttiende jaar op het speciaal onderwijs gezeten. In de tussentijd ben ik overigens wel een paar keer van school gewisseld, vanwege een verhuizing en de overstap naar de middelbare school. Toen ik op mijn achttiende mijn Mavodiploma behaalde, hield ik het voor gezien en maakte na de zomervakantie de overstap naar een reguliere school. Daar heb ik de opleiding voor Sociaaljuridisch medewerker gevolgd (mbo niveau 4). Op mijn stageplaats heb ik het erg naar mijn zin gehad, maar de opleiding zélf kon mij niet bekoren. “Ik ben wel sociaal, maar niet juridisch,” is dan ook één van mijn gevleugelde uitspraken.
Toen het einde van mijn opleiding in zicht kwam, wilde ik graag een Hbo-opleiding gaan volgen, maar hiervoor zou ik op kamers moeten en mijn praktische vaardigheden waren hiervoor nog lang niet toereikend.
Vandaar dat ik – na het behalen van mijn Mbo-diploma – naar het Loo Erf in Apeldoorn ben gegaan, om mezelf hierin te trainen. Hierna ben ik in Apeldoorn gaan wonen, in een woonvorm waar ik mijn praktische vaardigheden verder kon uitbreiden. In deze periode maakte ik niet alleen op praktisch gebied een ontwikkeling door. Ook op sociaal-emotioneel gebied gebeurde er veel met me. Omdat ik – behalve mijn zelfstandigheidstraining – geen dagbesteding had, had ik veel tijd om over mezelf na te denken. Ik vroeg me af of ik de moeite waard was, of ik nuttig was en zo ja, waarvoor.
Na een periode van trainen en piekeren, besloot ik het plan uit te voeren, dat ik in de ijskast had gezet: een Hbo-opleiding volgen. Al een paar jaar liep ik rond met het verlangen Godsdienst Pastoraalwerk te gaan studeren. Ik schreef me in en na de zomer van 2007 begon ik dan ook vol goede moed aan de opleiding. Dit bleek echter niet zo gemakkelijk als ik had gedacht. Door mijn visuele handicap kostte het me veel moeite om overzicht te krijgen over de verschillende taken, die de opleiding met zich meebracht.
Ook op het gebied van zelfstandigheid lieten mijn prestaties te wensen over. Ik leerde veel, maar het kostte me naar verhouding veel tijd en energie. Ik had de ambitie om op korte termijn volledig op mezelf te gaan wonen, maar dat zag ik bij nader inzien niet zitten.
Inmiddels ben ik verhuisd, wederom naar een woonvorm. In mijn appartement kan ik me naar hartenlust terugtrekken, om te lezen, na te denken, te studeren én gedichten te schrijven. Echter, als ik op zoek ben naar gezelligheid, dan hoef ik niet ver te zoeken.
Mijn opleiding zet ik voort in een ietwat versmalde versie. Ik bleek het werktempo van mijn klasgenoten niet te kunnen bijhouden, wat me verlamde en waardoor ik steeds meer last kreeg van concentratieproblemen. Door mijn taken wat meer te doseren, komt er langzaam maar zeker wat meer rust in mijn hoofd.
Als ik de opleiding heb afgerond, hoop ik actief te worden binnen het pastoraat. Ik hoop mensen terzijde te kunnen staan in de geloofs- en levensvragen waarmee ze te kampen hebben.
Mijn gedichten gaan over de geloofs- en levensvragen die ik zélf heb. Ik hoop dat ik in mijn gedichten en in mijn latere beroep Gods liefde kan weerspiegelen.