Angela Walraven

Angela Walraven

ArtikelCategorieAangemaakt
Zon voelen na vreemde sterretjes zien (pantoum)Persoonlijk09/24/2022 04:41:21
De andere wang na die eerste klap (pantoum)Persoonlijk09/23/2022 11:01:46
Angstgeloof (pantoum)Kerk09/18/2022 10:59:32
Reclame maken, voor Gód!Kerk09/17/2022 16:57:08
ScoutingAlgemeen Natuur09/16/2022 17:37:02
Blijf gericht op Het LichtOverlijden09/13/2022 09:23:07
BestemmingOverlijden09/13/2022 09:14:23
SamenspelTroost & Bemoediging09/12/2022 12:47:09
Realiteit versus religieBezinning09/10/2022 18:43:36
Lieve papsOverlijden09/09/2022 10:07:48
Oud en zilvergrijs (pantoum)Algemeen Tijd09/09/2022 09:28:52
Zijn groene, antieke fauteuil (pantoum)Algemeen Overlijden09/08/2022 02:43:20
Domheid is een duivelswagenAlgemeen Maatschappij-kritisch09/06/2022 10:31:19
Zinken in Gods armenDoop volwassenen09/03/2022 13:28:01
Lichtgebaar of licht gebaar naar elkaarNaastenliefde08/27/2022 19:29:00
Wat bindt ons, wat scheidt ons?Saamhorigheid08/18/2022 09:36:54
U hakt en kneedtVrucht dragen08/14/2022 12:16:58
Genade van tranen IIIGenade08/14/2022 11:37:54
Genade van tranen IIGenade08/13/2022 14:45:22
Genade van tranen IGenade08/13/2022 14:41:38
Geen aanklacht van de engelenBezinning08/12/2022 17:16:30
Er is geen AnderLof en Aanbidding08/12/2022 09:50:58
ZomervakantieVakantie08/08/2022 11:11:12
Gelukzaligheid, zalig gelukVrede08/08/2022 11:00:28
VredesengelenVrede08/06/2022 18:46:52
Beste wensen voor iedereenBewogenheid08/05/2022 19:19:30
Geen zorgen maken, hoop houdenHoop08/04/2022 18:52:36
Dementerend *Ziekte08/04/2022 08:29:36
EindtijddroomEindtijd07/30/2022 12:24:46
BosVakantie07/29/2022 09:10:26
Walraven, Angela
11134
Ewijk
Schrijven, lezen, verder teveel om op te noemen.
Te Nijmegen geboren op 20 maart 1951, ben ik diezelfde dag r.k. gedoopt. Mijn ouders kregen verder geen kinderen, mijn man en ik evenmin. Na 21 jaar vroeg mijn echtgenoot eind 1999 scheiding aan. Toen stond ik alleen voor heel wat problemen en zocht weer naar God. 25 jaar lang geloofde ik alleen nog in Hem als Schepper. Hoewel in huis, las ik de Bijbel niet, waarvan ik trouwens niets snapte. Van christenen moest ik niets hebben. Na in de loop van 2000 ettelijke keren hardop tegen de sterren uitroepen: "God, als er een God is, laat U dan zien" zei ik eind dat jaar "ja" op de uitnodiging van mijn overbuurvrouw (sinds kort weduwe van een predikant) om naar de (r.k.) kerk in de buurt te gaan.
God is met mij op pad gegaan. Dat Hij dat altijd al gedaan had besefte ik enkele jaren later, in een bijzondere ervaring door de tekst: "De Heer is mijn Herder". Beter gezegd ging ik met Hém op pad en liet gelovigen in mijn leven toe die over Hem spraken, met mij gingen bidden, de Bijbel lezen, erover vertellen. Dat gesloten boek ging open. Al bijeen leidde dat tot doop door onderdompeling bij de Zevende-Dags Adventisten: de mooiste dag in mijn leven tot dan en nu toe.
Een correspondentievriendin moedigde me 15 jaar lang op fijne wijze aan te gaan schrijven. In 2000 geloofde ik eindelijk dat ik dat kon, begon met een kinderboek. Daarvan zegt men dat ik dat uit zou moeten laten geven: daar komt me teveel bij kijken. Per dat jaar, t/m de dag van heden, schreef ik ook talloze geloofsgedichten, in een aantal kerkelijke kringen gebruikt. Door een uitspraak van mijn huisarts durfde ik per 2010 inzenden van natuurgedichten aan. Dat leidde tot tal van publicaties in bladen, blaadjes en op websites. Tevens schreef ik heel wat gelegenheidsgedichten, waaronder, op verzoek van de redacteur van De Cirkel (seniorenblad Beuningen, Gld.), in het kader van 75 jaar bevrijding, "Wat is vrijheid?". Daar gepubliceerd zag ik dat het goed genoeg kon zijn om verder te verspreiden. Door een wonderlijk "toeval" (daar geloof ik niet in, wél in Gods leiding) vond ik deze site, waar ik “Wat is vrijheid?” op 1 mei 2020 als mijn eerste gedicht plaatsen mocht.
Wie het heeft volgehouden tot hiertoe te lezen weet nu een en ander van de voor mij belangrijkste dingen in mijn leven, steeds weer Romeinen 8:28 als zo waar ervarend, hetgeen me onnoemlijk veel vreugde geeft. (Ewijk, 15.10.’20, daags vóór gedenken van mijn doop, nu 16 jaar geleden)