Mijn man Everhard H. Dorlas (overleden 3-2-2009) en ik zijn beiden geboren voor de 2e wereldoorlog, nl. in ’27 en ’26. Bijzonder is, dat hoewel wij elkaar lang niet kenden, toch een heel stuk van onze levensgeschiedenis parallel loopt. Beiden hadden wij bijzonder sterke Christenmoeders, die hun drukke gezinnen met veel wijsheid en inventiviteit door o.a. de fatale hongerwinter heen wisten te loodsen. Ook brachten wij geruime tijd in het buitenland door, voordat God ons samenbracht. Later woonden wij nog samen 4 jaar in Indonesië. Vanaf onze prilste jeugd was daar al een soort spanningsveld, waardoor het Kruis van Jezus een steeds grotere rol ging spelen.

Met 5 zonen, schoondochters en kleinkinderen, weet ik mij rijk gezegend. Veel vreugde beleef ik uit vormgeving uit allerlei materialen, alsook beelden en symbolen en “last but not least” de hele toonladder. Die intentie probeer ik onder meer in mijn gedichten en liedjes uit te spreken, in de hoop, in Christus ook anderen te ontmoeten en van Zijn liefde uitwisselen (hoewel ik zelf geen computer heb). Ik hoop en bid u allen te ontmoeten op “De Dag der Dagen” en daar dan samen het “U zij de glorie” uit te jubelen.
De Here zegene u allen bijzonder!

Van harte,

Lydia