Nu schijnt de zon weer door de wolken heen (5 Mei)

Nu schijnt de zon weer door de wolken heen
't Is om mij heen, zo stil en zo sereen
Dit stukje aarde lijkt in diepe rust
- Alsof de Heer ons zachtjes troost en sust -

Geen laarsgestamp, geen schot wordt er gehoord
Het zaaigoed 'haat' lijkt in de kiem gesmoord
En daar, waar 't eerst nog vol met lijken lag
Siert nu in 't rood met wit en blauw de vlag

Voorbij de angst, voorbij de diepe pijn
Is het niet iets om dankbaar voor te zijn?
Stil vouw ik op dit kleine stukje grond

Mijn handen voor de God die Vrijheid zond
En bid; Verzacht de wonden van verdriet
Met hoop op 't kruis, want... helen doen ze niet