Zo laat in het seizoen
jij uitbundige zon
De bomen stralen
verliezen zorgeloos
hun veelkleurige tooi
Een doezelige warmte
verzacht de afstand
Bezwaarde blikken veranderen
in montere gezichten
Vrolijk groeten we elkaar weer
Een ongekende frisheid
wast de hemel staalblauw
Met elke diepe teug
reikt mijn besef
verder en verder
Deze heerlijke dag
is een toegift
een knipoog
van de Ene
die Zijn werk
nimmer los laat
