Ik ken haar niet
ze is ernstig ziek
praten kan ze niet
ze kijkt me alleen aan

Het is voor mij
de eerste keer
dat ik een bloemengroet
breng van de kerk

Ik weet niet
wat ik zeggen moet
over het weer?
over mij zelf?

Mijn oog valt
op de Bijbel
naast haar bed
- opengeslagen

Van de Bijbel kijk
ik naar haar
en ik begin
te vertellen

Over de preek
van vanmorgen
over de winst die
de woorden mij gaven

Ik praat door
over de gezangen
en de psalmen
die wij zongen

Ik praat over het
gebed, waarin wij
hebben gebeden
ook voor haar

Het wordt mij
te machtig als ik
de tranen
in haar ogen zie

Samen huilen wij
samen bidden wij
haar koude handen
in de mijne

Als ik wegga
vormen haar schrale
lippen één woord
“Dankjewel”

Vervuld van een vreemd
gevoel van dankbaarheid
ga ik terug naar huis
Was dit nu een offer?