Een boodschap vol erbarmen
geeft heel de wereld kleur
en klopt met enthousiasme
op elke hartensdeur.
”Draag toch elkanders lasten,
vervullend Christus’ woord!”
Zo wordt op vele plaatsen
de liefde Gods gehoord.

De last is licht te tillen
als men hem samen draagt.
Een liefdevolle handdruk
is nooit te veel gevraagd.
Een enkel woord dat bergen
van schrijnend leed verjaagt
is als het ochtendgloren
dat na de nacht weer daagt.

Ik zie ze langs mij lopen,
gebogen door hun last
en met gespreide armen
houd ik ze even vast.
Een kind vraagt om bescherming.
Ik druk hem naar mij toe.
Van samen iets te dragen
word je beslist niet moe.

Galaten 6, vers 2 is
een prachtig bijbelwoord,
maar ook een bron van kracht die
haar licht in zielen boort.
God geve dat haar schoonheid
in iedereen verschijnt.
Dan elke diepe kloof als
bij toverslag verdwijnt.

Een boodschap vol erbarmen
geeft aan de wereld gloed.
Wil men een last mee tillen,
het hart weet hoe dat moet.
Zo leren wij voor and’ren
een boodschapper te zijn.
Wanneer we daarin groeien
blijven we zelf heel klein!