jij had er  vrede mee
wij niet
 
wel met jouw idee
van verlost zijn
van pijn
en kwelling
 
wij hebben verdriet
omdat je ging
 
vragen en schuld
broeden, woeden rondom
je lege plek
 
verslagen en stom
streven naar rede
zoeken we gek
genoeg naar dat wat
jij zo liefhad
 
die vrede
is jouw herinnering
 
en kleeft ons aan
 
om heen te gaan