Een lange nacht ligt achter mij
en bij het eerste morgenlicht
ga ik op weg om nog te gaan
te zitten in dat donk’re graf
vol liefde kijken naar zijn stil  gezicht
omdat ik zoveel om Hem gaf

O, ik had zoveel hoop gehad
geen ogenblik had ‘k dit verwacht
Hoe kon hij spreken met gezag
maar staande voor het sanhedrin
toen kwam er uit zijn mond geen klacht
Nee, Hij ging nergens tegenin

Totdat zijn einde kwam aan 't kruis
een lange dag, een lange nacht
dit graf waarin Hij rusten mag
nu eerst de steen, dan zien we weer
nog een keer, Here, geef me kracht
voor deze allerlaatste keer

Nee toch, de steen is weggerold
en zie ik daar de tuinman staan
gelukkig, dan kan ik gaan vragen
hoor ik het goed, wat zegt hij daar
de Meester leeft, is opgestaan
wil hij me nog meer vrees aanjagen

Heel langzaam kom ik tot mezelf
‘n sprankje geloof begint te komen
als ik mijn naam ‘Maria’ hoor
Vreugde welt in me omhoog
ik knijp me, sta ik nu te dromen
dan dringt de waarheid tot me door

de Meester leeft, Hij is opgestaan
dat lege graf, ik hoor Hem spreken
het licht van God heeft overwonnen
hoewel ik alles niet versta
de angst, 't verdriet, dat is geweken
een nieuwe dag is nu begonnen