Heer, in deze tijd voor Pasen
voelen wij, zo dicht bij U
hoe Uw adem in de stilte
voor ons uitging in het nu,
hoe U omging met de Vader,
deelde wat U bezighield,
het voorbijgaan van de beker
en Uw zin -Uw wil geschiedt-.

Wat hebt U van ons gehouden
dat U zover wilde gaan,
denkend aan Uw grote liefde
trekken wij een boetkleed aan,
hebben wij wel ooit beseft
hoe groots Uw diepe liefde was,
leven we ons nog wel in
hoe Uw kruisweg ons genas?

Dank Heer, voor Uw stille adem
die ons steeds in leven houdt,
voor de beker die U aannam,
voor het dragen van ons hout.
Dankzij Uw gehoorzaamheid
aan de wil van onze Vader
mogen wij voorgoed bevrijd
eeuwig leven vanuit Pasen.