We denken aan bezetting,
vijf zware jaren lang,
vol angsten en vermissing,
wat waren we vaak bang.
Zo trokken onze mensen
op pad in groot verzet,
bewust van onze wensen,
verzeld door ons gebed.

Zij gaven al hun vrijheid,
hun leven en geluk,
hún ideaal en arbeid,
‘t werd al aan hen ontrukt.
Gewaagd, gedurfd, heldhaftig
vaak weg van huis en haard,
wij zijn hun moed gedachtig,
’t herdenken méér dan waard.

We denken ook aan allen
die vielen, hier en daar.
Ontelbare getallen,
miljoenen bij elkaar.
We roepen luid om vrede
O God, maak ons toch vrij,
verhoor toch onze bede,
op deze vierde mei.

Dodenherdenking 2017

Nieuw ingezonden gedichten