Een rein wit kleed
heeft nu de aard' bedekt.
Verhuld het leed,
't ligt uitgestrekt
alsof het eeuwig wit zal zijn,
en alle ongerechtigheid
verdwenen is in hemels zonneschijn.

Al snel de voetstappen
op 't wit tapijt zo rein,
het zijn de eerste klappen
die bepalend  zijn.
Het sneeuwdek is al snel vervuild
met 't aardse zwart,
en zie, 't is of de hemel huilt

Een rein wit kleed
gaf even hemels zicht
en hemelsbreed
even Gods licht,
alsof Hij voor ons al bedekt,
het aardse zwart
totdat Hij echt de mensheid wekt.

Nieuw ingezonden gedichten