Zoveel mensen zoveel zinnen,
kerken dicht maar toch vooruit.
Vlam die brandt van stil verlangen,
Licht van hoop, gaat echt nooit uit.

Eén in zin, in woord, geloven,
ieder op zijn eigen wijs,
ieder mens zijn eigen waarde;
mèt elkaar gaan wij op reis.

Naar de hoogte, diepte, dalen,
naar geluk, verdriet en pijn
om te vieren en te troosten,
om er voor elkaar te zijn.

Open staan voor andere wegen,
zoekend naar het Levend Licht.
In dát licht vragen we zegen;
krijgt de kerk een nieuw gezicht.