In het licht van mijn herinneringen
gaat het leven snel voorbij.
Tijd van huilen of van zingen,
soms verdrietig, soms ook blij.

Beelden die voor mij verschijnen,
wat was mijn verhaal hierin.
Jaren die voorgoed verdwijnen
en ´t gevoel daar tegenin.

´t Is als een film, toch mijn verhaal,
een leven door Gods licht beschenen.
Soms verwoord in mooie taal,
soms in beelden al verdwenen.

In het licht van al mijn dagen
zie ik door de tijd Gods wegen.
Daar waar ik door Hem gedragen,
soms mijn onmacht, soms Zijn zegen.

Aan het einde van de dingen,
als de beelden blijven staan
mag ik zelf het slotlied zingen
en dan naar mijn schepper gaan.