Dichter: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants Er staat copyright op dit gedicht. U mag dit gedicht alleen verspreiden als u de auteursnaam vermeldt. U mag naast de auteursnaam ook de bron vermelden: www.gedichtensite.nl
Submit to FacebookSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
De Heer heeft mij gezien en onverwacht
ben ik opnieuw geboren en getogen.
Hij heeft mijn licht ontstoken in de nacht,
gaf mij een levend hart en nieuwe ogen.
Zo komt hij steeds met stille overmacht.
en zo neemt hij voor lief mijn onvermogen.


Hij doet met ons, Hij gaat ons in en uit.
Heeft in zijn handen onze naam geschreven.
De Heer wil ons bewonen als zijn huis,
plant als een boom in ons zijn eigen leven.
Wil met ons spelen, neemt ons als zijn bruid
en wat wij zijn, Hij heeft het ons gegeven.


Gij geeft het uw beminden in de slaap.
Gij zaait uw naam in onze diepste dromen,
Gij hebt ons zelf ontvankelijk gemaakt.   
Zoals de regen neerdaalt in de bomen,
zoals de wind, wie weet waarheen hij gaat.
Zo zult Gij uw beminden overkomen.