Wilden wij U niet, was U ten aanstoot.
Naar deze wereld gekomen,
heeft U zichzelf gegeven.
Als Allerhoogste had U alle macht
het lijden op te geven.
Maar wondere liefde die U had voor zondaren
die U verachtten.
Nietige verlorenen die U niet verwachtten.
Heeft U
toch willen lijden om onze zonden.
Heer Uw wonden, door ontelbare zonden
Hebben U tot de dood toe vernederd.
Dan eeuwig stil van verwondering, om Uw
liefdevolle ontferming;
Immers daar waar wij lagen diep verloren
bent U geboren en ook gestorven
En hebt die genade voor zondaren verworven.
