In december valt heel wat te vieren:
Sinterklaas, Kerst, Oudejaarsavond,
Nieuwjaarsdag komt er ook nog bij.
We geven en krijgen cadeaus,
post met goede wensen,
bezoek, telefoon, mail:
het maakt zo blij.

Toch is het niet voor ieder feest,
niet voor talloze eenzame mensen.
Asielzoekers krijgen extra lekker eten
maar ze kunnen hun huis en haard en
achtergebleven verwanten niet vergeten.
Zwervers, daklozen krijgen een extra maal,
op vele plaatsen ontvangen ze warm onthaal.
Mensen in ziekenhuizen en instellingen
richten hun blik hoopvol naar deuren,
of die voor hun geliefden open gaan.
Het is niet zo'n feest voor diegenen
die op hulp aangewezen staan.
 
Al is alle hulp nog zo liefdevol,
die biedt niet werkelijk zoveel soelaas,
terwijl men toch zo dapper mee deed
met liedjes voor Piet en Sinterklaas.
Kerstliedjes zingen helpt wat beter
tegen die pijnlijke eenzaamheid.
Meedeinen op vrolijke deuntjes
geeft momenten van respijt.
 
Er worden pakketten gevuld:
hebben wijzelf en onze geliefden
deze werkelijk echt wel zo nodig?
Voor anderen zijn ze niet overbodig
en kunnen we hén iets schenken.
hoe klein dat ook kan zijn.
 
We menen dat ze het zelf niet weten:
is het feest voor de dieren die we eten?
De feestmaand geeft genoeg te overdenken.
Met wat minder valt er veel te genieten,
het meest nog als we echt stilstaan
bij al die onderhuidse verdrieten.

 

november 2015 {jcomments on}