Zomerwarmte kan te heet zijn,
de winterwarmte meestal wat te kil,
herfstwarmte wellicht iets te onstuimig:
lentewarmte ervaren we als precies goed.
 
In de winter kan je intens verlangen
naar de eerste tekenen dat lente
in aantocht is, maar dit jaar
kwam die wél erg vroeg.
 
Sneeuwklokjes zijn er vaak
sowieso altijd als de kippen bij
en steken hun witte, tere kopjes,
die doen denken aan klepelklokjes,
zelfs door rulle sneeuwlagen heen op.
 
Je zag die klokjes in 2024 na een tijdje
zelfs ruim een maand eerder dan gewoonlijk,
ook al samen met de krokussen; narcissen, olijk,
wel overwegend gele trompetterden vrolijk en blij:
klein- en grootbloemig trillend in de wind, zij aan zij. 
 
In februari – ook al zo vroeg – de bloemen
en het groot blad van de schoenlappersplant,
steeds méér groen, in bonte kleuren de primula,
tere knoppen aan de kale takken van de hortensia.
 
Een eerste vlieg vliegt meestal zo begin april,
maar zag je er – zoals ik – al in maart een?
De vraag die ik eigenlijk niet stellen wil:
“Waar moet dat in hemelsnaam heen?”
 
De natuur is per begin van deze eeuw
met hitte, koude en regen van slag geraakt.
In steeds meer landen wordt oorlog gemaakt.
 
Neerslachtig raken door de klimaatverandering
of door de strijd die men op vele fronten aanging?
Geniet liever van elk bloempje dat je waar kan nemen,
binnenshuis, buitenshuis op een terras, op je klein balkon.
Ga wandelen, fietsen, sporten, spellen doen, desnoods gamen,
want nog steeds straalt, gratis en voor niks, hartverwarmende zon.
 
Begin maart 2024