Hij kijkt haar aan
en ziet twee doffe ogen
die spreken zonder woorden
Zij reikt hem haar hand
en neemt hem mee
in een voor hem onbekende wereld
Stap voor stap volgt hij haar
en laat hij los
wat zijn blik vertroebelt
op mens en werkelijkheid
Ze houdt hem vast
– steeds opnieuw –
en waar hij aarzelt
gaat zij hem vooruit
Niets zal ooit meer zijn
zoals het is geweest
Door haar is hij veranderd:
Hij verstaat de taal van het hart