Oude mensen
hebben veel meegemaakt.
Oorlogsfragmenten
komen nu bovendrijven,
In deze coronatijden.

Is het oorlog hoor ik vragen
nu we niet naar buiten mogen.
Het is toch niet te geloven
dat we zo geïsoleerd moeten leven,
elkaar niet eens aan mogen raken.

Verdrietig word ik er van
dat mensen elkaar niet
meer mogen ontmoeten.
Alles moet in de ban
voedsel wordt gehamsterd.
Verwarring alom bij oude van dagen.
Waarom kan ik mijn kind niet meer zien
mogen wij elkaar zelfs niet meer aanraken?

Oude beelden herleven,
op zoek naar voedsel
kwamen ze lopend van ver.
Een beetje meel
werd door mijn schoonvader gegeven,
zij hadden een molen.
Kapot geschoten huizen, beelden
om nooit te vergeten.

Schuilkelders zittend op balen stro,
zes weken op de puinhopen
van een ver verleden.
Herleven ze in hun oude ziel
heel erg verdrietig.

Dit is niet goed voor
deze kwetsbare mens.
We komen aan bij een grens,
niet te bevatten geïsoleerd van elkaar.
Tranen rollen over mijn wangen
bij zoveel verhalen
van mensen met zoveel eelt op hun ziel.

Het enige verschil is dat we nu
alleen in ons huis dit alles
moeten aanvaarden ,
Als een niet te ontkomen hongergevoel
van isolatie naar liefde snakkend.
Het klinkt zo cru
maar ik ben zo dankbaar
dat mijn oude moedertje
het niet meer hoeft te beleven,
vorig jaar juni overleden.

Toen de oorlog net uitbrak
Moest ze als kind van 13 jaar
de deur uit, werken voor dag
en nacht bij een boer
weer een mondje
minder te voeden
(er waren 9 kinderen)

Gelukkig genoeg te eten.
Een verleden dat heel fel
doorwerkte In haar latere leven.
Haar ook sterker maakte.

Zij zat op dat stro
bij het kapotgeschoten huis
in Winterswijk
als een heel jong meisje.

Nu vieren we 75 jaar bevrijding
Geïsoleerd, wat een wrang idee is dat.
En het is maar te hopen
dat er snel verandering zal komen.
Al denk ik persoonlijk dat
dit nog even duren zal.
Geduldig zullen we moeten afwachten,
er zit niks anders op .

En dat kunnen Zij die Oude van Dagen,
we moeten ze op handen dragen
en veel liefde aan elkaar uitstralen
via skype of facetime dan maar.