In de veertig dagen van bezinning,
wandelend langs de paden van ons hart,
roept de stilte….
en de ziel opent zich
voor de diepere betekenis van deze tijd.

In een woestijn van gedachten,
-dwars door angst en twijfel heen-
schijnt het Licht op een onontgonnen akker.
Ontkiemend als een bloem in de lentezon
zullen we Opstaan!