Gedicht voor mijn nabestaanden
is dat nu niet idioot?
Want ik ben nog heel gezond nu
en ik wil nog lang niet dood.
Maar de dood kan zomaar komen,
soms volkomen onverwacht
ik wil jullie laten weten
dat ik daaraan heb gedacht.
Als ik ooit moet gaan vertrekken
ga ik hoop'lijk enk'le reis.
naar geliefden die reeds gingen
naar het hemels paradijs.
Mijn geloof in het hiernamaals
is soms zwak, maar 'k ben benieuwd.
En wat ik zou willen zeggen,
'Dat ik van het leven hield'.
Òf ik kan nog afscheid nemen
òf wordt door de dood verrast.
Hoe dan ook, als 'k los moet laten
houd elkander dan goed vast.
En wil mij dan niet vergeten
door een plekje heel apart
in te ruimen in je leven,
een klein plekje in je hart.
Ik wil ook nog laten weten
dat ik heel erg dankbaar ben
voor de vriendschap en de liefde
van de mensen die ik ken.
Niets is sterker dan de liefde
en als ik ga vroeg of laat;
Treur dan niet, maar weet dat liefde
tot in eeuwigheid bestaat.
Gedicht voor de nabestaanden
ach, het is nog niet zo gek
Misschien wordt het voorgelezen
op de dag van mijn vertrek.
En is het dan voorgelezen,
voel dat ik er toch nog ben.
Door de liefde steeds verbonden
en besef : 'We 'll meet again.'