met kalme gedachten aan jouw gedachtenis.
Maar er is een pijn die blijft in dit aards bestek.
Je bent mijn onvoltooid gemis.
Ik kan soms lachen om een verhaal
dat jij vertelde als spannende geschiedenis.
Maar er is verdriet die ik wil vangen in de taal.
Je bent mijn onvoltooid gemis.
Ik kan soms huilen als ik ervaar
dat ik niets meer kan delen, geen gebeurtenis.
Er is een leegte, een niet meer hebben van mekaar.
Je bent mijn onvoltooid gemis.
Ik kan wel geloven dat ik je weer zie.
Dit geeft jouw sterven echt wel betekenis.
Maar er blijft in mij een dissonante melodie.
Je bent mijn onvoltooid gemis.
Maar er is een pijn die blijft in dit aards bestek.
Je bent mijn onvoltooid gemis.
Ik kan soms lachen om een verhaal
dat jij vertelde als spannende geschiedenis.
Maar er is verdriet die ik wil vangen in de taal.
Je bent mijn onvoltooid gemis.
Ik kan soms huilen als ik ervaar
dat ik niets meer kan delen, geen gebeurtenis.
Er is een leegte, een niet meer hebben van mekaar.
Je bent mijn onvoltooid gemis.
Ik kan wel geloven dat ik je weer zie.
Dit geeft jouw sterven echt wel betekenis.
Maar er blijft in mij een dissonante melodie.
Je bent mijn onvoltooid gemis.