Omringd door de zorg,
maar jij was niet veilig
De liefde geboden
was onecht, schijnheilig
Je pijn toen verkregen,
werd angstig verzwegen
Beschadigd vertrouwen,
het voelde verkeerd.
Je toekomst onzeker,
getraumatiseerd.
Je ziel vol met krassen,
Het ‘waarom’ blijft knagen
Het antwoord blijft steken
 in duizenden vragen.
 
Maar je moet verder
je bent nu volwassen
Ze worden nu zichtbaar
je sporen, je krassen.
Je kunt ze nu delen
want er zijn velen.
Vertrouwen  herwinnen,
waar dat ontbeert.
Tranen gaan wissen
waar het frustreert.
Je zoekt in het leven
weer veilige plekken
waar jij echte liefde
nu hoopt te ontdekken.
 
Geloof vol met deuken
vol twijfels, geschonden.
‘t Werd vaak misbruikt bij
het slaan van je wonden.
Geloof dat je kwetste,
je leven verpestte.
Maar wat gebeurd is,
dat is niet Gods fout.
En je mag weten
dat  Hij van je houdt.
Bij Hem ben je veilig,
met zorgen omgeven.
Hij geeft je een toekomst
om verder te leven.

Uitgelicht gedicht 1 juni 2014: Misbruik