De bijbel van onze wereld

Is aan alle kanten gehavend en gescheurd
Stil en onbewogen onder een dikke laag stof
Haar zuivere inhoud onder bevuild en besmeurd,
Nedergelegd als een siersteen op een kerkhof

De Bijbel van onze wereld

De mens voelt zich groot en sterk als reus Goliath
Spreekt het liefst honend over God en zijn gezag
In Zijn Woord ligt hun eigen toegevoegde inlegblad
Feest als opdruk, sierlijk geschreven op de stofomslag

De bijbel van onze wereld

Ja, Jezus' Naam wordt gebruikt als stopwoord of vloek
Maar nooit gebruikt in gebed, geloof of stil vertrouwen
Zeker niet als Zaligmaker uit hun gehavende bijbelboek
De wereldse mens, is enkel maar op zichzelf gaan bouwen

De bijbel van Zijn volkje

Toch zie ik een klein volkje met een bijbelboek in de hand
Lezen, geloven, zingen, aanbidden, wat er staat geschreven
Ze voelen elke aanraking als een vlam die in hun harten brandt
Hun bijbel, Zijn woord is geworden voor dit volkje hun streven
Waarom?
Omdat ze hun enige Hoop en verwachting in geloof aanbidden
Beschermt God ze, en blijft Hij door dat Woord in hun midden.