In de wanorde van de tijd, dreunt de aarde
Ze geeft de pijn weer van de hunkering naar verleden,
de orde Gods, die haar leidde door de eeuwen in Zijn schepping.
Ontredderd en verward, zoekt de natuur haar weg
door alles wat haar tegenhoudt,
om stand te houden, in de wanorde van de tijd

In de wanorde van de tijd schreeuwt ze wanhopig naar de mens,
om haar zoekgeraakte opdracht te hervatten,
terug om de orde te weerspiegelen in Hem
die hét leven, dé liefde is,
die de Christus Missie heeft volbracht
door stand te houden in de wanorde van de tijd

In de wanorde van de tijd,
Is Hij daar, die alles zal herstellen
Het Christuskind, hét antwoord
Hét licht in donkere nacht, Hij hield en houdt in liefde stand,
Hij wacht op jou, op mij
Herschept Zijn orde in de wanorde van de tijd