soms is een verhaal je zo vertrouwd
dat je de woorden niet meer hoort
de beelden niet meer ziet -

in vloeiende lijnen
gegoten in brons
zo stond hij daar
de herder
in het park bij de kerk
op zijn schouders dragend
het vermiste honderdste schaap
hij lachte
de herder
voluit
innerlijk
uiterlijk
grenzeloos blij

plots wist ik het
dít is Evangelie
zó staat het er
zó brengt God ons thuis

zonder verwijten
zonder een klacht
of een vraag
puur om het vinden
doorzinderd van vreugde
zó brengt Hij ons
telkens weer thuis

soms
plots
worden oude woorden nieuw -
Oeke Kruythof